Organy
Porębskie Organy
Głos Klawiatury Traktura gry Traktura rejestrów
20 2+P Mechaniczna Mechaniczna
Dyspozycja organów:
MAN I
Principal 8.
Burdon 16.
Octave 4.
Gemshorn 8.
Gambe 8.
Hohlflaut 8.
Flaute 4.
Quinte 2 2/3.
Octave 2.
Mixtur 3 fach
Trompete 8.
MAN II
Salicet 8.
Portunalfl 8.
Spitzflaute 4.
Flaut Major 8.
PED
Violon 16.
Subbas 16.
Octabbas 8.
Cello 4.
Posaune 16.
Organy piszczałkowe Christiana Schlaga z 1866 roku, które znajdują się w kościele parafialnym p.w. św. Barbary w Porębie, to instrument zabytkowy i bardzo cenny zarówno na terenie diecezji Łomżyńskiej, a także na mapie instrumentarium całego Mazowsza. Instrument ten, był translokowany po II wojnie światowej z Dolnego Śląska. Stół gry w oryginale był zaprojektowany i wbudowany w przednią ścianę szafy organowej. Podczas przenosin instrumentu, stół gry został zbudowany na nowo, w prymitywny sposób i wbudowany w lewy bok szafy organowej. Stało się tak z powodu braku miejsca na centralny stół gry na chórze. Tym samy oryginalny stół gry wraz z mechanizmami zaginął. Niestety, ale w przestrzeni głosów metalowych nie zachowały się od czasu montażu po wojnie żadne oryginalne piszczałki. Z niewiadomych powodów zostały one wówczas wymienione. Z oryginalnych podzespołów instrumentu zachowały się wiatrownice, klawiatury manuałowe, kilka głosów drewnianych oraz szczątki mechaniki organów Christiana Schlaga z 1866 roku.
Instrument przeszedł konserwację i rekonstrukcję w latach 2019-2023, której dokonała firma organmistrzowska z Lublina na czele z Panem Krzysztofem Deszczakiem. Inicjatorem tego przedsięwzięcia był ksiądz proboszcz Andrzej Grzybowski oraz organista Michał Sitek. Podczas remontu, dzięki wsparciu merytorycznemu Komisji Organistowskiej Diecezji Łomżyńskiej uzyskano zgodę konserwatora zabytków na powiększenie chóru, co pozwoliło na odbudowę stołu gry do formy pierwotniej i posadowienie go w pierwotnym miejscu jak było w oryginale w przedniej ścianie szafy organowej.
Prace polegały na całkowitej odbudowie traktury gry i rejestracji oraz stołu gry wraz z klawiaturą nożną, manubriami w stylu Schlagów z lat ok. 1860 - 70. Klawiatury manuałowe przeszły profesjonalną renowację. Poza tym zrekonstruowano konstrukcje nośne wiatrownic i zainstalowano również nowy miech fałdowy z podawaczami w miejsce miecha pływakowego, zrekonstruowano kanały powietrzne i zainstalowano nową dmuchawę. Reszta czynności to były już prace renowacje i rekonstrukcje w obrębie oryginalnych wiatrownic i szafie organowej.
Obecnie instrument posiada 20 głosów rozplanowanych na trzy sekcje (dwie manuałowe oraz pedałową). Instrument posiada trakturę mechaniczną z wiatrownicami klapowymi, połączenie manuału I z II oraz połącznie manuału z pedałem. Podczas obecnych prac, dodatkowo uzupełniono siedem brakujących głosów a pozostałe odrestaurowano i częściowo zrekonstruowano.
Wszystkie prace restauratorskie zostały wykonane dzięki ogromnemu zaangażowaniu księdza proboszcza i ofiarności Parafian oraz dofinansowaniu uzyskanemu od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego ze środków Promocji Kultury i Państwowego Funduszu Celowego. Uroczyste oddanie do użytku odrestaurowanych organów i aktu poświęcenia dokonał ksiądz biskup Janusz Stepnowski dnia 24 września 2023r.
Uroczyste poświęcenie organów piszczałkowych 24.09.2023r. TUTAJ
Powiększono chór, aby można było przywrócić stół gry i wbudować w przednią ścianę szafy organowej (jak było w oryginale)
Porębskie Organy (przed remontem i rekonstrukcją)
Głos Klawiatury Traktura gry Traktura rejestrów
2 (13 czynnych) 2+P Mechaniczna Mechaniczna
Dyspozycja organów przed remontem i rekonstrukcją (2019 r.)
MAN I
Principal 8.
Burdon 16.
Octave 4.
Gemshorn 8.
Gambe 8.
Hohlflaut 8.
Mixtur 3 fach
MAN II
Salicet 8.+
Portunalfl 8.+
Spitzflaute 4.+
PED
Violon 16.
Subbas 16.
Octabbas 8.
Stół gry jest wbudowany w szafę organową. Instrument posiada trakturę mechaniczną, miech skrzyniowy oraz urządzenie do kalikowania. W wieży dzwnonnicy znajduje się dmuchawa elektryczna. Skala manuałów sięga od C do d3, natomiast pedału od C do d1. Prospekt instrumentu zdobiony jest ornamentami i złoceniami. Nie jest znana data i miejsce ich pierwszej budowy, ale przypuszczamy, że może to być druga połowa XIX wieku. Organy zostały sprowadzone ze Śląska około roku 1950 przez wikariusza ks. Bielaja. Proboszczem w tych latach był ks. Biernacki. Od tego czasu organy były dwukrotnie remontowane. Pierwszy remont organów przeprowadzony był w kwietniu 1965 przez firmę Kamińskich. Remontu dokonali panowie Grzeszkowski i Świderek (takie nazwiska udało się odczytać wewnątrz organów). Następny gruntowny remont i konserwacja odbyła się w roku 1989.